حاصل اجلاس چهاردهم ؟

حاصل اجلاس چهاردهم ؟

بر اساس آنچه از چهاردهمین اجلاس محلس خبرگان رهبری در روزنامه ها و سایر رسانه ها منعکس شد این اجلاس در این مرحله ، حداقل سه بحث تغییر اساسنامه ، تغییر اعضاء و مشارکت زنان و جوانان و علنی و غیر علنی برگزار کردن حلسات را مورد بحث قرارد داد و دیگر هیچ .

با توجه به جلسات حداقلی این مجلس که سالی یک بار نیز بیشتر برگزار نمی شود ، انتظار می رفت بحث ها و دستاورد های این مجلس بسیار بیش از آن چیزی باشد که در این دوره و دوره های قبل مشاهده شده است .

 با این حال دست آوردهای آتی اجلاس ،امسال ، با توجه به مسائل متعدد جامعه و اوضاع اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و نیز موقعیت ایران در عرصه های بین المللی و به خصوص مواضع کشورهای آمریکایی و اروپایی در مقابل مسائل هسته ای ایران چندان اقناع کننده به نظر نمی آید .

در بیانیه 10 ماده ای که از سوی مجلس خبرگان انتشار یافته است آمده است اجلاس خبرگان " فرصتی " است تا اعضاء آن به طرح دیدگاههای خود در مسائل گوناگون داخلی و بین المللی بپردازند ، که اگر چنین است باید بیش از این ، مسائل سالانه کشور یادداشت و مورد امعان نظر قرار گرفته باشد ، تا در جلسات مشورتی خبرگان روی آن ها بحث و نظر سنجی گردد .

حال این سئوال مطرح است که آیا در روند مسائل متعدد اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی و فرهنگی کشور هیچ کم و کاستی وجود ندارد و نقص و بی راهه ای مشاهده نگردیده است که جای تآمل از سوی بزرگان قوم داشته باشد و نمایندگان محترم مجلس خبرگان بر حسب وظیفه به آنها بپردازند؟!

اگر چنین است پس اینهمه دغدغه و نگرانی در جامعه که هر از چند گاهی با اعتراض و اعتصاب  به مشکلات اقتصادی . اجتماعی و سیاسی و فرهنگی بروز می کند و از سوی برخی از همان اعضاء محترم و نیز سایر نخبگان سیاسی و اجتماعی عنوان میگردد و بعضا" ریشه در نوع نگرش های فرهنگی و سیاسی معیوب به مسائل جاریه در سطح جامعه دارد برای چیست ؟

میدانیم که مجلس خبرگان در کشور ، با توجه به وظابفی که برعهده دارد از مرتبه بالایی برخوردار است و اعضاء آن از وظایف بس سنگین و خطیری برخوردارند که هر موضوعی را می توانند از مقامات کشور مورد پرسش قرار دهند و لذا اگر جایگاه تآثیر پذیری مجلس خبرگان رهبری حفظ نشود تاریخ از آن در آینده به عنوان یک مجلس خاموش و یا خنثی یادخواهد کرد .

امروز در جامعه ما مشکلات متعددی وجود دارد که با توجه به انتظارات جامعه که بر خواسته از منش انقلابی افراد آن است ضرورت توجه و درمان آنها دو چندان می گردد .

ترویج و توسعه ربا ، تنزل ارزش پول ملی کشور ، رانت خواری های بی حساب ، سوء استفاده ار بیت المال به اقسام مختلف و صرف نابجای سرمایه های ملی ، سلب آرامش روانی افراد جامعه و جدال بر سر عقاید و باورهای سیاسی و جناحی سطحی و در نتیجه ترد یکدیگر ، هتک حرمت برادران دینی برای رسیدن به پست های سیاسی و یا ماندن بر سر قدرت ، دل زدگی جوانان ار مهمترین ارزشهای دینی ، و بی تفاوتی بسیاری از آنها نسبت به اهداف و برنامه های اصیل انقلاب اسلامی که خون بهای شهیدان بسیاری است ، سلب حقوق شهروندی و آزادی های اندیشه ای ، قربانی شدن کارگران در چرخه اقتصادی و افکار بعضا" بیمار مدیریت های کلان اقتصادی و سیاسی وابسته ، فرار نخبگان و فرار سرمایه ها از کشور و نیز تفکر چنگ اندازی به دارایی های مردم و وصول در آمد های بی شمار از اقشار مختلف جامعه و همچنین ابهامات بسیار در مصرف در آمدهای حاصل از نفت و گاز کشور و صرف هزینه های هنگفت از بیت المال برای کاندیداهای مجلس شورای اسلامی و ریاست جمهوری ، و بسیاری دیگر از این مسائل جا دارد تا اعضاء مجلس خبرگان با بینش و تفکری عمیق تر ، حداقل سالی یک بار بر کرسی مجلس خبرگان رهبری تکیه زنند و نخبگی خود را با پرداختن به این موضوعات به اثبات برسانند .

خبرگان رهبری می توانند اصلاح کننده بسیاری از امور کشور باشند و با ریشه یابی مشکلات ، آنها را به بالاترین مقامات کشور تذکر دهند .

در بند 2 بیانه اخیر مجلس خبرگان ( اجلاس چهاردهم ) آمده است ما " انتظار " داریم دولت جدید به گسترش عدالت و تعمیق معنویت شتاب بیشتری بخشیده و برای محو لکه های پلید فقر و محرومیت ،تبعیض و اختلاف فاحش طبقاتی ، فساد مالی و اداری ، ناهنجاری های اخلاقی ، تلاش مضاعف و منسجم صورت دهد .

البته این بیان و موضوع ، سخن بجا و لازمی است اما بیشتر به شعار شبیه است . چرا که در پاراگراف همین بند باز هم اظهار امیدواری (امید است) شده است که دولت در شعار ها و وعده های داده شده از جمله عدالت ، عقلانیت ، معنویت و تقویت ارزشهای اصیل اسلامی و مبارزه با تجمل گرایی و تحجر و انحراف پا فشاری نماید و از افراط و تفریط پرهیز کند ، شعار هایی که این روزها ، در هر بیانیه و سخنرانی به آن اشاره می شود اما راه حل عاجل و مناسبی برای آن اندیشیده نمی شود ودر بسیار از جلسات مذهبی می بینیم که هر روز خرافه تحویل مردم می دهند که مقام معظم رهبری نیز اخیرا" به آن اشاره داشته اند و تذکر داده اند اما هر چه بر اصلاح این فاکتورها اصرار می شود نه تنها رفع نشده بلکه فراگیر تر نیز می گردد و پی جویی این مسائل بی نتیجه مانده است  .

به گفته مجید انصاری عضو مجلس خبرگان ، جایگاه مجلس خبرگان فراتر از هر نگاه جناحی و سیاسی است و اگر به واقع از چنین جایگاه رفیعی بر خوردار می باشند باید نظر قطعی خود را نسبت به روند برخی از مسائل و با توجه به مصلحت های مطرح تعیین تکلیف نمایند .

انصاری با انتقاد به بحث جوانگرایی در مجلس خبرگان که حضور افراد آن ، لازمه طی کردن مراحلی برای اجتهاد و بر خورداری از پختگی سیاسی و مذهبی است می گوید : به هر حال مجلسی که می خواهد بر کار رهبری نظارت کند حتما"باید اعضائ آن در جایگاه مناسب اجتماعی قرار گیرند .

در این میان تنها مجید انصاری و آن هم در پاسخ به سئوالات مطرح شده توضیحاتی داده است که می توان به برخی از سر فصل های سخنان وی اشاره کرد و آن اینکه آئین نامه داخلی مجلس از تغییراتی بر خوردار شود و یا اینکه در روند چگونگی برگزاری جلسات علنی و غیر علنی مجلس خبرگان و شرح وظایف و دیدگاه ها و مسئولیت ها ی نمایندگان مجلس خبرگان پیشرفت هایی حاصل گردد ، اما کی و چگونه ؟

در مورد غیر علنی برگزار شدن جلسات مجلس خبرگان ، بجز در موارد استتثنایی ، غیر علنی بودن مذاکرات چندان پذیرفتنی نیست و مجلس خبرگان را شبیه مجالس سری می نماید که بعضا" در برخی از کشور ها درطول تاریخ و با مشارکت بیگانگان رایج بوده و مسائلی با نیت سوء و حاکمیت های  استعماری بر ملت ها در آنها جریان داشته است . اما مجلس خبرگان ، ازاین ملت است و برای این ملت کار می کند و باید که نظرات و توانمندیهای اعضایش در جلسات بس مهم و اساسی تصمیمات کشور به صورت علنی به نمایش گذاشته شود و مردم نمایندگان خود را بیشتر بشناسند و حتی بتوانند روند مسائل کشور و توانمندهای رهبری جامعه را مطلع باشند و مردم بدانند که به چه اشخاصی رای داده اند و اگر هر ساله محتوای مذاکرات هر چند ضعیف ، ار مردم و ملت مخفی بماند سببی جز ایجاد شبهه بیگانگی با ملت نخواهد داشت و اکنون که اکثریت مجلس خبرگان با غیر علنی بودن جلسات مخالف هستند (ایسنا به نقل از سید احمد خاتمی ) باید جلسات آن علنی و در حضور خبرنگاران دنبال شود و به گفته آیت ا... صابری همدانی نماینده همدان در مجلس خبرگان ، نمایندگان این مجلس فعالیت های بیشتری در مسائل جاری کشور داشته باشند

ابراهیم ناظمی

صدا و سیما و اعتماد مردم

)یادداشت سیاسی(
صدا و سیما و اعتماد مردم

در پی پنج انتصاب جدید در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، خبرنگار این مرکز در مصاحبه‌ای اختصاصی که از سیما پخش شد از آقای ضرغامی رئیس این سازمان پرسید هدف از این انتصابات چیست؟ که آقای ضرغامی پاسخ داد هدف ما «جلب اعتماد مردم به رسانه ملی» است.

به زعم من و بسیاری از بینندگان و شنوندگان صدا و سیما، این مطلب نکته بسیار مهم و اساسی در اهداف سیمای جمهوری اسلامی ایران است که اگر مسئولین صدا و سیما بتوانند فقط اعتماد مردم را به این رسانه خبری جلب نمایند بزرگترین کار اطلاع‌رسانی و روشنگری مردم را در جامعه مدرن و پیشرفته امروز و جامعه‌ای برخوردار از تکنولوژی برتر رسانه‌ای و ارتباطی انجام داده‌اند، اما چند نکته در رسیدن به این هدف ضروری می‌نماید.

مسئولان این سازمان در دنیای خبری و رسانه‌ای امروز جهان، بیش از هر کسی می‌دانند که حق مردم «دانستن» و برخورداری از واقعیت‌های خبری است که اگر هرکس، بخواهد آنان را از این حق طبیعی محروم سازد به آنها جفا کرده است.

جالب اعتماد رسانه ملی هم که منظور نظر ریاست محترم سازمان صدا و سیماست، به این نیست که اخباری جهت‌دار و گزینشی داشته باشیم و آنها را به قلب واقعیت و ناقص منعکس کنیم و مردم را از عطش دریافت خبر صحیح از صدا و سیما ناامید سازیم.

خبررسانی، اطلاع‌رسانی است و برخورداری از اطلاعات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی مرتبط با فضای زندگی از حقوق اولیه مردم است، اگر اطلاع‌رسانی، کافی و با صداقت دنبال شورمردم به سایر رسانه‌ها رو می‌کنند و زمینه بدبینی و بدگمانی به رسانه ملی تقویت می‌شود و به هیچوجه زمینه اعتماد مردم به رسانه ملی فراهم نمی‌آید، گزینشی خبررسانی کردن و قلب واقعیت نمودن و رسانه ملی را متعلق به یک گروه یا یک جبهه و یا یک فکر و یا یک فرد دانستن ظلم به حقوق و شرف همه ملت است.

در رسانه ملی باید هیجان خبری باشد و عطش خبرپذیری در جامعه تقویت گردد، در رسانه ملی باید طبع خبرشنوی و خبریابی برای مردم دارای ارزش تلقی گردد و در رسانه ملی باید تفاوت خبررسانی با دیگر رسانه‌ها، تجزیه و تحلیل شود و زمینه رقابت کیفی و سرعت خبررسانی تقویت گردد و دیدگاه‌های گوناگون و اندیشه‌های نقدمابانه به حقیقت مورد بازشناسی قرار گیرد تا لقب جعبه جادویی به جعبه تنویر افکار تبدیل شود.

اما نکته دیگر این که در خبررسانی صدا و سیما مرزشکنی بسیاری لازم است که جسارت می‌خواهد محدودنگری و تنگ‌نظری باید حذف شود، انحصارشکنی فکر باید پدید آید و از به وجود آوردن حساسیت‌های مقطعی در زمینه‌های اجتماعی و سیاسی و فرهنگی که بعدها زمینه خسارت و صرف هزینه را بر جامعه تحمیل می‌کند باید پرهیز گردد.

بسیاری از مردم اکنون رسانه ملی را از خود نمی‌دانند.

حال رسانه ملی چه قدم‌هایی برای جبران اهمال‌های گذشته‌اش باید بردارد امیدواریم با سیاست‌های جدید این سازمان این سراب به واقعیت بپیوندد. طبیعی است که اقدامات و سیاست‌ها در این زمینه باید بسیار وسیع و با قدرت و صلابت دنبال شود تا به قول رئیس سازمان صدا و سیما بتوان به همه «سلیقه‌ها» پاسخ داد.

چاپ شده در روزناامه خراسان 8/6/84 صفحه 4

لزوم امنیت روانی در جامعه

لزوم امنیت روانی در جامعه

در شریط کنونی مسئولین بهداشت ، مرتب به مردم هشدار می دهند که با رعایت نکات بهداشتی در خوردن و آشامیدن ، مصرف میوه ها و سبزیجات و حتی تماسهای فردی با یکدیگر مراقب باشند تا بیماری وبا را به یکدیگر منتقل نکنند .

این توصیه مورد توجه اقشار مختلف مردم قرار گرفته و همه افراد جامعه و خانواده ها نیر به این مهم اهتمام می ورزند و همسویی و همگرایی قابل توجهی به وجود آمده است ، که جاید سپاس دارد .

اما... آیا در گرداب رفتارهای اجتماعی و خدمت رسانی به هم نوعان کسی به فکر تامین سلامت  روانی افراد جامعه می باشد ؟ . پرهیز ار عملکردهایی که موجب فرسایش روح و روان دیگران می شود و زمینه های عصبانیت را فراهم می آورد  به عهده کیست ؟

به هر کجا سر می زنیم ، اداره ،بازار ، اصناف، سازمان ها و تشکل های حقیقی و حقوقی ، دولتی و یا شخصی و یا با برخی از افراد که مواجه می شویم و می خواهیم خدمت بگیریم با رفتارهایی از سر کبر و ناروایی و ناسلامتی مواجه می شویم و اساسا" رفتارهای اغلب ما در مقابل یکدیگر . چه در خیابان . اداره و چه در سایر مکان ها متأسفانه رفتارهایی از سر لجاجت و فخر فروشی و تنها به فکر خود بودن است .

به راستی چرا صداهایمان را برای هم بلند می کنیم یا نگاه های مان ، برای یکدیگر معنای دیگری غیر از مهربانی دارد ؟! احساساتمان نسبت به یکدیگر از روی ظن و بد گمانی است و لیاقت هایمان برای یکدیگر بی مقدار گشته  است .

راستی چرا این رفتارها را کسی به ما گوشزد نمی کند تا برای یکدیگر تب کنیم و برای یکدیگر بمیریم و راه و رسم همگرایی و هم دلی را پیشه خود سازیم

تو کز مهنت دیگران بی غمی             نشاید که نامت نهند آدمی

یادمان باشد سلامت روح و روان و نیک اندیشی و نیک رفتاری از هر چیز مهمتر است .

امید واریم در دولت آقای احمدی نژاد که بر ایجاد دولت مهروز تآکید شده است این فضا بدو ر از ریا فراهم آید .