تشنگان قدرت و شیفتگان خدمت

یادداشت ها و نکته هایی در باره موضوعات اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی

تشنگان قدرت و شیفتگان خدمت

یادداشت ها و نکته هایی در باره موضوعات اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی

بحث جمع آوری خودروهای فرسوده ناقص است

بحث جمع آوری خودروهای فرسوده ناقص است

بحث خودروهای فرسوده نیاز به کارشناسی بیشتری دارد و طول عمری که در روزنامه ها اعلام شده است اصلا مناسب خودروهایی که در حال حاضر تولید می شود نیست.

اگر در گذشته طول عمر برای خودروهای سواری 25 سال ، وبرای وانت بارها 20 سال ،و برای اتوبوس های شهری 15 سال ، وبرای موتور سییکلت ها 10 سال تعیین شده بود به خاطر این بود که این خودروها اولا با تکنولوژی فرسوده و ضعیف تولید شده بودن وخیلی بیشتر از اینها عمر داشتند ودر شهرها و روستاها پرکار بودند ،بنزین برای پرکاری در اختیار داشتند و در راههای صعب العبورمورد استفاده قرار می گرفتند و چنین عمرهایی برای از رده خارج کردن بسیاری از آنها که عمر بسیار داشتند لازم بود و  تقریبا پذیرفتنی  واین در شرایطی بود که خودروها با طول عمربالا جمع آوری شوند اما خودروهایی که امروزه و در شرایط فعلی تولید می شوند و بنزین برای مصرف ندارند و در سطح جاده های نسبتا هموار و خوب تردد می نمایند و از تکنولوژی مناسب تر هم برخوردارند بایستی طول عمر بیشتری داشته باشند تا آنکه طول عمر آنان کمتر شود و اساسا چرا باید فرسوده تلقی شده و جمع آوری گردند.

در حال حاضر برخی از خودروها مانند پراید ممکن است به خاطر ضعیف بودن زود فرسوده شود اما بسیاری دیگر از خودروها ، حتی خود روهای خارجی از چنان استحکامی برخوردارند که با طول عمر 15 و 20 سال خم به ابرو نمی آورند بنابر این، خودروهای امروزی نه تنها باید از طول عمر بیشتری برخوردار باشند و یا اصلا طول عمر برای آنان مطرح نباشد بلکه از آنجا که همواره بر استاندارد بودن آنها تاکید می شود باید تعیین طول عمر هر خودرو به کارشناسی سپرده شود تا اینکه ببینندخودرویی که 15 یا 20 سال کارکرده است و عمر گذرانده چه قدر فرسوده شده است ، اگر خورویی فرسوده نشود چرا باید به خاطر طول عمر از رده  خارج گردد و این سرمایه ملی به آسانی هدر رود و دور ریخته شود و بازار فروش گران خودرو ازرونق کذایی برخوردار باشد به عنوان نمونه من بنزی مدل 280 را سراغ دارم که پس از 34 سال کار مانند ماشینی است که گوی هنوزیک ماه کار نکرده است.و در دسترس است.

از طرف دیگر وقتی یک خودرو در کشور ما حدود 20 میلیون تومان و بیشتر و بلکه 40 تا 50 میلیون تومان قیمت می خورد چگونه باید 20 سال برای آن عمر در نظر باشد چه اینکه آگر 20 میلیون تومان را فرض بگیریم خودروباید سالی یک میلیون تومان مستهلک شود و اگر 40 میلیون تومان قیمت داشته باشد باید سالی 2 میلیون تومان مستهلک شود . بنابر این در شرایط فعلی که قیمت خودروها بالاست و بنزین برای مصرف و استفاده از خودرو نیست و شرایط بهینه سازی خودروها روز به روز بهتر و بیشتر می شود چه نیازی به تعیین طول عمر است !؟ و به جای اینکه طول عمر استفاده از خودروها در شرایط صنعتی امروز بیشتر شود چرا باید کمتر از گذشته شود و سواری از 25 به 20 سال ،و وانت بار از 20 به 15 سال و اتوبوس از 15 به 12 سال و موتور سیکلت از 10 به 8 سال کاهش یابد،چنین عمرهای کوتاهی برای برخی از خودروها اصلا جایز و مناسب نیست و از طرفی اگر بحث تصادفات نیز در کشور کاهش یابد که می یابد و اگر بحث تعویض قطعات در خودروها و نه تعمیر آنها در جامعه متداول شود که شده است چرا باید طول عمرخودروها کاهش یابد و یا طور عمر تعیین گردد. بنابراین باید ؛ عمر خودروها باتوجه به فاکتورهایی که اشاره شد ارتقاء یابد تا اینکه کاهش یابد تا سرمایه های ملی به آسانی هدر نرود و خسارت های سنگین اقتصادی به خانواده ها و جامعه وارد نگردد ، از طرف دیگر بحث گاز سوز بودن خودروها نیز در کاهش آلایندگی هوا مؤثر است که این فاکتور نیز مزید بر علت و دلیل بر افزایش طول عمرخودروها است و هنر در این است که به عمر خودروها و استحکام و ماندگاری آنها افزوده شود تا آنکه سرمایه های ملی اسراف گردد و هدر برود ؛ بدیهی است به گردش کار و تولید کشور نیز لطمه نخواهد خورد و کار و تولید نیز در کشور فراوان است که می توانیم به جای چینی ها در کشور خودمان تولید کنیم و انواع کالاها را تولید داشته باشیم.