تلفن های گویا و سرگردانی مردم

تلفن های گویا و سرگردانی مردم

نویسنده: ابراهیم ناظمی  چاپ شده در روزنامه خراسان مورخ سه‌شنبه 1391/04/20 شماره انتشار18163

استفاده از تلفن های گویا در اداره ها و سازمان ها ظاهرا'' ابزاری است برای فرار از مسئولیت اداری و دست به سرکردن مردم وفقط ایجاد درآمد برای شبکه مخابرات!

حتما شما خوانندگان عزیز هم بارها با اداره ها و سازمان های مختلف  تماس گرفته اید که منشی های تلفنی آن ها ،یا به اصطلاح تلفن های گویای آن ها مردم را سرکار می گذارند و به تشریح ارکان سازمان می پردازند و دست آخر هم افراد تماس گیرنده به هدفی که می خواهند نمی رسند و تماس با واحد مربوطه برقرار نمی شود و این روال همچنان تکرار و تکرار می شود تا این که به ناچار از هدف خود دست می کشید و باز ناچارازمراجعه به آن اداره و در نتیجه  ترددهای  شهری می شوید.

وقتی از سیستم برخی از این سازمان ها هم گلایه می کنیم کارکنان آن اداره ها هم گلایه را تایید می کنند و سیستم تلفن گویای مورد استفاده از شبکه اداری خود را به سخره می گیرند و این نشان می دهد که خود آنان هم می دانند که سیستم های تلفن گویا چقدر مردم را سرکار می گذارد و موجب سرگردانی و هزینه کرد برای مردم می شود،تنها سود این تماس های بی ثمر، نصیب مخابرات می شود، سیستمی که اگر اثبات شود که زائد و بیهوده است یا باید اصلاح ویا این که به طور کل جمع آوری گردد اما مدیران ادارات به این امر راضی نمی شوند .

این پدیده نوظهور امروزه متاسفانه با صدها اشکال ،چنان بر پیکر سازمان ها و اداره ها جا خوش کرده است که گویی پاسخ مردم فقط همین است که منشی های تلفن گویا به مردم می دهند و بس!

مدیران دستگاه ها خیال می کنند با این سیستم ها بزرگ ترین خدمت را به بشریت و مردم کرده اند و خودشان هم می دانند که سیستم های تلفن گویا برای رسیدگی به مسائل و مشکلات مردم مفید نیست بلکه برای رهایی از مطالبات مردم است و به جای این که یکی دو اپراتور بگذارند تا مردم را راهنمایی کنند با تلفن های گویا خود را از پاسخ گویی به مردم معاف می دارند و حتی به گلایه های مردم هم ترتیب اثر نمی دهند اگر بنا باشد چند اداره و سازمان را معرفی کنیم فراوان هستند از این قبیل در مشهد و تهران و دیگر شهرها.

در جامعه ای که این همه نیروی بیکار داریم چرا باید اداره ها از این دستگاه ها استفاده کنند که زبان آدمیزاد را نمی فهمند، وقتی یک مسئول در دفتر کارش سه منشی می گذارد چرا نباید برای سیستم اداری اش که صد یا بلکه ۵۰۰کارمند و صدها ارباب رجوع یا مشتری دارد، چند اپراتور را مشغول کار سازد.

انتظار این است که آقایان مسئول در اداره ها از این مهم غافل نشوند و راه چاره ای برای مردم بیندیشند و به جای این که مردم را با این سیستم ها بیازارند درصدد خدمتی به مردم شریف باشند چرا که به قول شاعر «عبادت به جز خدمت خلق نیست» و به قول ائمه اطهار، بزرگ ترین عبادت خدمت به خلق است.

شبه مداحی در کوچه های تاریک شهر

شبه مداحی در کوچه های تاریک شهر

چند وقتی است که برخی از افراد به اصطلاح مداح ، شب و نصف شب ، با استفاده از نقاط تاریک در معابر شهری ، بلندگو به دست می گیرند و وا زینب و واحسین ، و یا وا سکینه سر می دهند و بدون اینکه کار آنان و رسم آنان ، معنی و مفهوم صحیحی داشته باشد ، به صرف ذکر روضه و مداحی در معابر شهری ، هم موجب آزار و اذیت مردم می شوند و هم به حرمت و قداست این امر مذهبی لطمه و صدمه وارد می سازند .

به راستی چقدر این موضوع از ارزش و ضد ارزش برخوردار است ، دیده ام این افراد را که بلند گوهایی با صدای بسیار تیز و دلخراش دارند که صدای آنها تا چند خیابان هم میرسد ، در بررسی و تحقیق پیرامون کار این افراد، به این نتیجه رسیدم که محتوای کار آنان ، واقعا حرمت شکنی است و هدف آنان طبق فرمایش آیت ا... مکارم شیرازی استفاده از احساسات مذهبی مردم است .

واقعا چرا باید جامعه اسلامی ما به این گونه مسائل دل خوش کند و مشغولیات بی هوده برای محتوای دینی فراهم سازد ، در حالی که در جامعه مسجد، حسینیه و خانه های بسیاری وجود دارد که در اختیار روضه و مداحی و مصیبت خوانی اهل بیت قرار می گیرد که دیگر نیاز به استفاده از کوچه های تاریک برای مرثیه خوانی های الکی نیست.

من این موضوع را دچار اشکال می دانم و به نظرم باید با این پدیده که هیچ ارزش دینی هم ندارد برخورد گردد .مدتی بود که در صدد بررسی این موضوع بر آمدم و کار و رفتار این افراد را سنجیدم و به این نتیجه رسیدم که این کار به مسخره کشاندن رسم عزاداری است .تا اینکه در صفحه شش روزنامه خراسان رضوی خواندم به نقل از سرهنگ نجاریان رئیس پلیس اطلاعات و امنیت عمومی نیروی انتظامی استان خراسان که به صراحت گفته است با خودروهایی که آلودگی صوتی ایجاد نمایند برخورد می کنیم و آنها را توقیف مینماییم ، حتی اگر این خودروها اقدام به پخش مداحی کرده باشند .

با این حال اگر پخش انواع صداها را مزاحمت برای مردم بدانیم که واقعا'' هم هست ، پخش صداهای بلند گوهای افرادی که به نام مداح در کوچه های تاریک شهر ، شبها به مداحی می پردازند در اهمیت و اولویت بیشتری قرار می گیرد تا جلو این افراد گرفته شود.

من با یکی دو نفر از این افراد که صحبت کردم اظهار داشتند که این کارمان از دیوار مردم بالا رفتن که بهتر است و به این گونه ، کار خود را توجیح می نمایند و نگاه کاسب کارانه به امر با ارزش دینی دارند .

بنابر این شایسته است با چنین پدیده هایی که بویژه با نیت های پنهان هم اجرا می گردد هر بیشتر برخورد گردد ، البته این افراد به دلیل پیاده روی در کوچه های تاریک زود از نظرها پنهان می شوند و هرجا را که بیشتر برای خود امن ببینند در آنجا بلند گو را روشن و چند کلام پراکنده آواز مداحی سر می دهند.

درس آزادگی حسین

درس آزادگی حسین

دهه اول محرم هم گذشت و کسانی که به عشق حسین (ع ) و روح آزادی بخش او به زندگی بشری نگاهی مترقیانه یافته اند معلوم می شود که از حسین درس آزادگی آموختند

سر سلسله مردم آزاد حسین است          آنکس که در این ره سرو جان داد حسین است

مردی که چو کوهی به بر تیشه بیداد         دامن به کمر بر زد و استاد حسین است .

امام حسین (ع) کسی است که به آزادی روح داده و به بعضی ها نان   دکتر شریعتی (ره )