فضای انتقاد در سیاست های دولت نهم

 

فضای انتقاد در سیاست های دولت نهم

 

یکی از مهمترین مسائلی که انسان را به خود می آورد و به مراقبت و مواظبت وا می دارد و به قول معروف هوشیار و بیدار می سازد انتقاد بجا و سازنده است که دیگران در مورد او صورت می دهند و این موضوع به مصداق آیات و روایات اسلامی حکم آئینه را دارد ، از همین رو انتقاد از یک مسئول و یا مجموعهء اجرایی، مانند دولت و یا سازمانها و مدیران زیر مجموعه آن ، همین فایده را دارد و باعث می شود از بی راهه روی که زیان هایی را نیز در پی می آورد  جلوگیری گردد.انتقاد را از آئینه یاد بگیریم

با این وصف، امروز بر دولت و مجریان امور ، به مانند همهء دولت های گذشته اشکال و انتقاد وارد است واگر ما خود را پیرو آئین دینی و مرام های صحیح عقیدتی سیاسی بدانیم نباید از انتقاد بر آشوبیم و راه انتقاد و اشکال گیری صحیح را سد کنیم ، بویژه اینکه امروزه دولت مردان حاکم بر کشور و سیاست مداران حکومتی هر صدا یی را سیاسی می خوانند و مانع طرح انتقاد می شوند مانند نامه انتقاد آمیز 50 اقتصاد دان به مسئولان کشور .که سیاسی خوانده شد ، و یا بحث گرانی که جوسازی مطبوعات نام گرفت و از این قبیل مسائل که برخی عقیده دارند با اتهام زدن به منتقدان می خواهند دهان آنها را ببندند که این رویهء مناسب و منصفانه ای نیست ، و باب انتقاد سازنده را می بندد که البته روا نیست بسته شود ، چه اینکه اگر باب انتقاد بسته شود به سمت حاکمیت استبداد گونه پیش خواهیم رفت و به طور قطع ویقین چنین حالتی مورد نظر مسئولان دل سوز نظام اسلامی نیست .

به نقل از غلامحسین الهام سخنگوی دولت محترم ، گفته شده است که مخالفان دولت در صدد تضعیف و یا تخریب دولت هستند و قصد مچ گیری دارند و می خواهند نواقص را برجسته کنند و بر مطالبات مردم بیافزایند و دولت را در تنگنا قرار دهند . شاید در برخی از عرصه های سیاسی یا اقتصادی چنین زمینه هایی وجود داشته باشد اما با شدتی که سخنگوی دولت محترم بدان اشاره کرده اند تا حدودی غریب با ذهن به نظر می رسد .

نماینده خمینی شهر نیز در نطق پیش از دستور خود در مجلس شورای اسلامی( روز یکشنبه 18/4/85 )  گفته است برخی از بخش های دولت هماهنگ با رئیس جمهور کار نمی کنند و اهداف بلند ریاست جمهوری را دنبال نمی نمایند و گویی در کلاف سر در گمی به سر می برند .

به واقع این سخن نیز نمی تواند بدون مصداق باشد چه اینکه همین نماینده محترم برای سندیت بخشیدن به صحبت های خود از سازمان مدیریت و برنامه ریزی و وزارت صنایع نام برده است که گویی با سیاست های ریاست جمهوری هماهنگ عمل نمی کنند.

به هر حال ،این اشکال ها و ایراد ها اکنون وجود دارد و البته جای بسی تأمل است اما انتظار این است که (خود انتقادی ) در دولت محترم پدید نیاید بلکه کسانی باید پیرامون مسئله و موضوعی انتقاد کنند که به جای آن نظر و پیشنهاد سازنده خود را نیز بیان نمایند و راهکار صحیح اجرای ارائه دهند .

خود انتقادی به صرف اینکه تاکنون منتقد بایسته ای پیدا نشده و نمی شود از صورت خوشی بر خوردار نیست و اساسا" اگر ما بتوانیم به منتقدان خود ، صورت خوشی نشان دهیم و ازانتقاد آنان استقبال نمائیم و از آنان به خاطر اینکه ،حکم آئینه را برای ما اجرا کرده اند سپاسگذار باشیم ، از بسیاری اشتباهات و بی راهه روی ها جلوگیری می شود و راه های سازندگی و پیشرفت هموار می گردد .

انتقاد از دولت های گذشته نیز ،که اکنون تریبونی در دست ندارند و نمی توانند از خود دفاع کنند نمی تواند بر صالح بودن مجریان فعلی امور در تصمیم گیریها بیافزاید و آنان را معاف از انتقاد سازنده کند .بنا بر این هر کس و هر مدیری و در هر مقطع زمانی که هست ، اگر برنامه های خود را به قضاوت عموم بگذارد، پیشرفت و موفقیت کسب خواهد کرد در غیر این صورت همچنان ، و باز هم آزمون و خطا در جامعه اسلامی مان تکرار و تکرار خواهد شد .