طبق رای دادگاه تجدیدنظر پزشک سهل‌انگار به پرداخت دیه محکوم شد

 
   پزشک جراح زنان که دریکی از بیمارستان‌های مشهد به دلیل سهل‌انگاری و بی‌احتیاطی در امر مراقبت بعد از زایمان باعث فوت مرحومه زهره سجاد‌دوست 31 ساله شده بود به پرداخت نصف از دیه کامل مرد مسلمان و پنج میلیون ریال جزای نقدی بدل از حبس محکوم شد.
زهره سجاد‌دوست 31 ساله در تاریخ 29/8/81 در یکی از بیمارستان‌های مشهد بستری گردید و در همان تاریخ به صورت طبیعی زایمان کرد که ساعاتی پس از زایمان دچار خون‌ریزی شده و به دلیل خون‌ریزی شدید و مستمر رحمی و عوارض ناشی از آن و عدم مراقبت‌های ویژه و جبران خون از دست رفته فوت نمود.

     در رای هیئت بدوی انتظامی پس از بررسی محتویات پرونده و اظهارات وکیل و پزشک معالج وکسب نظریه کارشناسان قصور پزشک معالج در تاخیر برای رسیدگی به بیمار محرز تشخیص داده شده است وعمل ارتکابی وی منطبق با ماده 3 آئین‌نامه انتظامی رسیدگی به تخلفات صنفی و حرفه‌ای شاغلان حرف پزشکی و وابسته تشخیص داده شده است. لذا مستندا به بند «ث» همان آئین‌نامه و بند «ج» ماده 44 قانون تشکیل سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی مصوب 1374 مشارالیه به توبیخ کتبی با درج در پرونده نظام پزشکی والصاق رای در تابلو اعلانات نظام پزشکی محکوم گردیده است همچنین وی طبق رای شعبه 14دادگاه عمومی مشهد متهم به بی‌مبالاتی در انجام وظیفه شده که عمل وی منجر به قتل غیرعمد بیمار شده است.
    در رای دادگاه مذکور آمده است بزه‌انتسابی به متهم موصوف محرز و مسلم می‌باشد فلذا دادگاه به استناد ماده 295 قانون مجازات اسلامی مشارالیه را به پرداخت نصف از دیه کامل مرد مسلمان ظرف دو سال از تاریخ وقوع بزه در حق اولیاء‌دم و درخصوص بی‌مبالاتی در انجام وظیفه به استناد ماده 616 قانون مجازات اسلامی مبحث تعزیران وبا رعایت بند 5 ماده 22 قانون مجازات اسلامی به پرداخت پنج میلیون ریال جزای نقدی بدل از حبس در حق دولت محکوم کرد.
     پزشک معالج بیمار فوت شده نیز در این‌باره و در پاسخ به این سوىال که شما به رای دادگاه اعتراض نداشتید؟ گفت: فوت مرحومه زهره سجاد‌دوست برای من نیز موجب تاثر و تاسف است و در حیطه پزشکی از این مسائل اتفاق می‌افتد که هیچ پزشکی هم راضی به آسیب دیدن بیمارش نیست وی گفت: اگر من به رای دادگاه اعتراض نکردم به خاطر این بوده است که نمی‌خواستم بیش از این خانواده داغدار مرحومه را سرگردان جریان رسیدگی به پرونده بکنم و از طرفی هم می‌خواستم که قضیه تمام شود و پای ماما و پرستار به میان نیاید و مشکل خانواده مرحومه نیز حل گردد.
      وی افزود: اگر به رای دادگاه اعتراض می‌کردم ممکن بود جریان پرونده دو سال دیگر به درازا بکشد.

روزنامه خراسان 25/7/83 صفحه 10