بازار ارزشها کجاست ؟؟

ابراهیم ناظمی روزنامه نگار:
شماره ۴۳۳
آیا کسی سراغ دارد بازار ارزشها کجاست؟ من خریدارم اما نمیدانم کجا تولید میشود و کجا به فروش میرسد،البته آوازه آن را زیاد می شنوم که می گویند باید ارزشها را حفظ کرد، به هر حال دوست دارم بسیار بسیار بخرم و حتی انبار کنم اما پیدا نمیکنم فروشنده ای هم سراغ ندارم ، آدرس هم جستجو می کنم اما کسی آدرس سراغ نمی دهد، از طریق اینترنت و فضای های مجازی هم تعقیب می کنم ارزش ها را پیدا نمیکنم نمیدانم مرکز تولید آن ها کجاست و چه کسانی ارزش ها را تولید میکنند، شاید هم برخی آنها را انبار کرده اند تا از دسترس همگان خارج باشد، شاید هم شهدای دهه ۶۰ همه را با خود برده اند، به هر حال من تشنه ارزشها هستم ،ارزش هایی که بتواند جامعه را به صلح و صفا و آرامش و شادی و اطمینان و رفاه و آسایش و مداوا و مدارا و استراحت برساند و دروغ را که باعث همه فسادهاست برچیند و دغدغه ها، نگرانی ها، مشکلات، ترس ها و اضطراب ها و تهدیدها را جمع کند و تاریکی ها را به روشنایی مبدل سازد، هوا هوای پاک باشد و گرد و غبار ها زدوده شود، و وقتی یکدیگر را می ببینیم شادمانی پدید آید و شادمان شویم و مقصد روشن باشد و وسیله مسافرت مهیا گردد و هیچ نگرانی وجود نداشته باشد تا به آرامش برسیم و آنجا اتراق کنیم و در شادی و معنویت خدا را به سوی خود فرا خوانیم و در یک کلام به سرمشق ها باز گردیم و به افتخارات نائل شویم و هستی جاودانه را تجربه کنیم.

تابوهای حکومتی

ابراهیم ناظمی روزنامه نگار :
شماره ۴۳۰
وینستون چرچیل نخست وزیر انگلیس در زمان جنگ جهانی دوم جمله ای دارد مبنی بر اینکه 《ما دوست و دشمن دائمی نداریم بلکه منافع ملی دائمی داریم》 این مطلب اگرچه شاید به زعم عده ای مشمول ایراد هم باشد اما در مجموع شامل رفتار های سیاسی همه کشور های جهان میشود به گونه‌ای که تمامی کشور های جهان سیاست ها و مواضعشان بر مبنای منافع ملی‌شان اتخاذ و دنبال میشود.
اما در جوامع شرقی به ویژه کشورهای مذهبی خاورمیانه، متد های حکومتی یک تابوی دیگر هم دارد و آن ادعای خدا محوری و تحکیم عقاید مذهبی است که حاکمان برخاسته از مکاتب عقیدتی تصور می کنند برای قدرت و حاکمیت خود می توانند همه چیز را قربانی کنند حتی منافع ملی را ! حتی استعداد های بشری را، حتی ارزشها عقیدتی و ارزشهای انسانی را، و حتی منابع رو زمینی و زیرزمینی را فدا می کنند تا به زعم خود به نام دین و باور و اعتقادات، بر جوامع مظلوم و عقب مانده و نا اگاه تسلط داشته باشند و همه مقتضیات حکومتی را در اختیار بگیرند، و فاجعه آمیز تر اینکه اینها همه چیز را هم مقدس می خوانند،
همین حکومت ها دائم دشمن سازی و کشته سازی می کنند و عاملی به نام شیطان را دائم مقصر مصیبت ها و کاستی ها و نفاق ها و نزاع هایی که چه بسا خود هم در آنها نقش دارند معرفی می نمایند.

رسم جوانمردی

در پیرامون اتفاقات و اعتراضات ناگوار ۶۰ روز گذشته می گویم:
اگر معترضید، اگر سرکوبگرید، اگر اغتشاشگرید ، اگر مدافع امنیت هستید، اگر عرق دینی دارید، اگر به میهن ایران علاقه مندید و در یک کلام اگر ایرانی هستید، در هر سطح انسان باشید و رسم جوانمردی  و معرفت را به جای آورید.
اما اگر بیگانه و دشمن ایران هستید که جای شما در سرزمین پرافتخار ایران نیست و باید گور خود را گم کنید.

مثل ژاپنی می گوید:
هنوز شمشیری علیه مهر و محبت ساخته نشده است
ابراهیم ناظمی روزنامه نگار

کشته شدگان اعتراضات و چند نکته

ابراهیم ناظمی روزنامه نگار:
شماره ۴۲۶
مردم می پرسند با این آمار ۳۲۶ کشته که از سوی سازمان حقوق بشر ایران اعلام شده و قریب به واقعیت است چگونه حکومت اعلام کرده اند که به سوی مردم شلیک نکرده و کسی را نکشته است ؟؟ پس این صحنه های ضرب و  جرح و خشونت آفرین و رقت انگیز مال شهرهای  ایران نیست؟
طبق اعلام های قبلی تنها در زاهدان طی یک روز ۹۲ نفر کشته شده اند و آمار کشته در این شهر تاکنون به ۱۲۳ نفر رسیده  است چگونه می گویند به سمت مردم شلیک نشده است و تازه تهدید به کشتار بیشتر هم می کنند ؟
بگذریم  از اینکه دولت و سیما ج ا ا خبر کشته یا شهید شدن یک مامور وظیفه را بارها اعلام میکند اما به هیچ یک از سایر کشته شدگان نمی پردازد.

در اطلاعیه سازمان حقوق بشر ایران آمده است در میان کشته‌شدگان، ۴۳ کودک، ۹ دختر، ۲۵ زن و ۲۴۹مرد ثبت شده‌ است.

✅ چه خوب است این سازمان آماری هم از حذف نخبگان و مدیران لایق و شایسته کشور از عرصه خدمت و نیز تعلیق دانشجویان و اساتید دانشگاههای ایران ارائه دهد.
https://t.me/abrahim2441/11921

از بی خبری به پر خبری رسیدیم

ابراهیم ناظمی روزنامه نگار
شماره۴۲۴
سابق بر این (۳۰،۴۰ سال قبل ) که خبرنگاران قدیمی تر از ما هم، آن را تایید میکنند در عرصه های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور می توان گفت اصلاً خبر وجود نداشت یا بسیار کم بود و جامعه در آرامش کامل بود و ما خبرنگاران به لحاظ ضرورت و به جبر باید روزی یک خبر تولید می‌کردیم تا صفحات روزنامه ها پر شود اما امروزه در دنیای پر آشوب کنونی و به ویژه ایران، به قدری پر خبری و پر حادثه ای و پر موضوعی و پر مشکلی در جامعه وجود دارد که حتی خبرنگاران رسمی و حاشیه ای هم به ۹۰ درصد موضوعات قابل طرح در جامعه نمی پردازند، و یا ناچار اعتنا نمی کنند و از کنار خبرهای مهم می گذرند و وقت انعکاس ندارند و رسانه های مکتوب و صوتی و تصویری هم ظرفیت چاپ و انعکاس آن ها را ندارد و با این وجود ،تنها فضای مجازی است که می‌تواند حداقل امکان ۳۰ تا ۴۰ درصد سرریز اخبار و گزارش های جهانی و ایرانی را پوشش دهد، بگذریم از اینکه صدا و سیما بخش اعظم خبر رسانی اش را به حوادث جهانی، فلسطین ، لبنان، عراق و فقر و فلاکت و حوادث سایر کشورهای دیگر و نیز دگرسازی داستان اتفاقات مرتبط با ایران و آمریکا و اروپا اختصاص می دهد و برای داخل کشور نیز فقط به مباحث و موضوعات راجع به شهید و شهادت به صورت مکرر می پردازد و هیچ بخش خبری در سیمای ج ا ا از موضوع شهید و شهادت و آتش افروزی تهی نیست

مسیررنج آور در سایه سیما

ابراهیم ناظمی روزنامه نگار
شماره ۴۲۹
با هرکس صحبت می کنم می گوید من و یا ما تلویزیون نگاه نمی کنیم، اقشارهم متفاوتند واین سخن مختص یک طبقه نیست، خُب من چه کار کنم که ماهواره ندارم و ناچارم همین جعبه جادویی سیمای جمهوری اسلامی را نگاه کنم و تحمل نمایم،این هم که همه برنامه هایش .. بماند تبلیغات آن هم، دست ازسر مردم بر نمی دارد تا ۲۰ دقیقه برنامه های بی مصرف نگاه می کنیم ۲۰ دقیقه دیگرهم تبلیغات پخش می کنند و باید آنرا تحمل کنیم ،کانال را عوض می کنم که ازشر تبلیغات رهایی یابم شبکه بعدی و بعدی و بعدی هم نیزتبلیغات نشان میدهد ماندم چه کنم حوصله ماهواره هم که ندارم اما طوری شده که هروقت خانه برخی ازاقوام و آشنایان میروم، اگرماهواره داشته باشند و فرصتی دست دهد و جرات کنم می گویم کانال های خبری بیگانه آمریکا وانگلیس را بزن، ببینم چه می گویند، چند خبروگزارش را که می شنوم لااقل یک چیزهایی می فهمم آخرازگزارش‌های مرضیه رنجبر و آمنه سادات ذبیح پور وبقیه که در سیما پخش می شود چیزی حاصل نمی شود میخواهند گزارش کنند گزارش هایشان نه که ما مردم بینوا را بلکه دنیا را به مسخره می گیرند واز ده‌ها مصاحبه و گزارش رسانه‌های بیگانه،تنها ازهرنفر یک کلمه یا دو کلمه با غرض پخش می کنند و یا نشان میدهند،خب این که نشد گزارش ،خیال هم می کنند که با این گزارش ها دیگر دنیا را قانع کرده‌اند وهمه را به همراهی با خود کشانده اند دارم سرسام میگیرم، ازاین رویه ها، فضای مجازی هم که دیگر قوزبالا قوزشده و بیشترازهرچیزدیگر،دراین جامعه ازهم پاشیده روی اعصاب و روان ماست، تنها چیزی که می ماند این است که بایدازخدا طلب آرامش کنیم و طلب صبر،میگم خدایا چرا اینقدر سربه سر اعصاب ما می زارن و تو بی خیال مایی، مگر ما چه کرده ایم که باید چنین تقاص هایی را پس بدهیم و روح و روانمان هرلحظه مورد هجوم فتنه گران ومغلطه گویان و دروغ پردازان قرارگیرد.

✅ همه جا مردم قربانی اند !!

ابراهیم ناظمی روزنامه نگار:

شماره ۴۲۰
در پی اختلاف های سیاسی و عقیدتی که درجوامع انسانی ایجاد می‌شود والبته پرواضح است که این اختلافها هم توسط سیاسیون و مقتدایان دینی و عقیدتی صورت می‌گیرد فقط این مردم هستند که قربانی سیاست های نابخردانه می شوند.

سیاست هایی که تنها برپایه قدرت‌طلبی، دنیا پرستی و جدال های فکری و عقیدتی و همچنین تصاحب موقعیت های اجتماعی و خواستگاه های قدرت و ثروت استواراست.

حال این بشردنیا طلب و پرمدعا به کجا می خواهد برسد که زندگی در صلح و آرامش را برای جوامع انسانی فدای این فجایع میکند خدا میداند چه دستهایی پشت پرده است تا فتنه ازفتنه زاید.

درحادثه تیراندازی یک فرد مهاجم در حرم شاهچراغ شیراز که چهارم آبان رخ داد یک تبعه بیگانه با اعتماد به نفسی که از رفتارش در ویدئوهای نمایشی از حرم، پیدا است عده‌ای بی گناه را به رگبار می بندد و دهها خانواده را عزادار و داغدارمی نماید، این اعمال بر دامنه فرهنگ اسلامی و بویژه فرهنگ ایرانی ننگ است و لذا این حادثه دردناک باید هرچه سریعتر ریشه یابی شود واصالت وانگیزه فرد مهاجم مشخص و به اشد مجازات برسد.

https://t.me/abrahim2441
  ✍ بنیاد فکری نوآوران

اعتراضهای مدنی و فقدان راهکار

 اعتراضهای مدنی و فقدان راهکار

ابراهیم ناظمی روزنامه نگار:
شماره ۴۱۹
دقت کردید طی۴۰ روز گذشته اکثر اعتراض ها به حاکمیت از سوی دانشگاهیان (اساتید و دانشجویان) صورت گرفته و به ویژه با همراهی سایر اقشار این موضوع ادامه داشته است،
تصور می کنید، این حرکت از چه چیز خبر می دهد؟ آیا حرکت انقلابی یا اعتراضی که از متن مردم برخواسته، توأم با آگاهی و دانش نیست؟
این موضوع را نمیتوان انکار کرد که قشر معترض در جامعه ما باسواد و کسانی هستند که روزگارشان با درس، و مطالعه وتحلیل میگذرد، جمع کثیری از پزشکان قلب، پزشکان مغز و اعصاب و جراحی ها نیز، با انتشار لیست های متفاوت از حرکت اعتراضی جامعه دانشگاهی حمایت کردند و خواستار آزادی بازداشت شدگان شدند.
از سوی دیگر نیز برخی از حقوقدانان و همچنین احزاب سیاسی در بیانیه‌هایی جدا گانه از اعتراضات حمایت کردند.
در آن سوی مرزها نیز بویژه در آلمان ،فرانسه و کانادا و آمریکا، ایرانیان در غربت از اعتراضات داخلی حمایت و تجمعات و راهپیمایی برگزار کردند.
آنچه در خبرها و نقدهای فضای مجازی هم به چشم می آید این است که این اعتراض ها همچنان ادامه دارد و شعارها هر روز بیشتر، تندتر و غلیظ تر میشود.
آیا وقت آن نرسیده است که مدیران و مسئولان جامعه، به اعتراضات مردم توجه نمایند و نسبت به برخوردهای ناصوابی که با معترضان صورت می گیرد و افرادی دستگیر و یا مضروب می شوند و عده ای بازداشت و مقتول می گردند تجدید نظر کنند؟
میدانیم آنها که اماکن آتش می زدند، بانک تخریب میکردند و پرچم ایران را می سوزاندند نزد مردم شناسایی شدند و چون رسوایی را احساس کردند از این اعمال دست کشیدند. و این یک پیشرفت بزرگ در عالم سیاسی چند سال گذشته است که مکرر اتفاق افتاده بود و امیدواریم انشاالله تکرار نشود.
پس به استناد همین تغییر باید درک کرد که جامعه امروز آگاه و هوشیار است و می تواند مبارزات سیاسی خود را به گونه‌ های مختلف پیش ببرد و هر روز بر دامنه آن بیفزاید و لذا ضرورت توجه مسئولان به این پدیده مبارزاتی دو چندان شده و نمی توان اعتراضات پیوسته را نادیده انگاشت.
لذا قبل از ایجاد خسارت های بیشتر به جامعه و نیز تداوم این اعتراضات باید به شنیدن حرف ها و خواسته های مردم توجه کرد و راه درمان یافت.
اینکه مدیران رده بالای کشور هم در برخی مواضع و گفته های خود آتش بیار معرکه شده اند و به انحاء گوناگون به عصبانیت مردم دامن میزنند و همواره به مردم توهین می نمایند و از جانب دیگر هم خود را به بی تفاوتی می زنند، یا بلد نیستند یا نمی خواهند راهکار برون رفت از این بحران اجتماعی و سیاسی ارائه دهند مایه تاسف و عذر بدتر از گناه است.