مسیررنج آور در سایه سیما

ابراهیم ناظمی روزنامه نگار
شماره ۴۲۹
با هرکس صحبت می کنم می گوید من و یا ما تلویزیون نگاه نمی کنیم، اقشارهم متفاوتند واین سخن مختص یک طبقه نیست، خُب من چه کار کنم که ماهواره ندارم و ناچارم همین جعبه جادویی سیمای جمهوری اسلامی را نگاه کنم و تحمل نمایم،این هم که همه برنامه هایش .. بماند تبلیغات آن هم، دست ازسر مردم بر نمی دارد تا ۲۰ دقیقه برنامه های بی مصرف نگاه می کنیم ۲۰ دقیقه دیگرهم تبلیغات پخش می کنند و باید آنرا تحمل کنیم ،کانال را عوض می کنم که ازشر تبلیغات رهایی یابم شبکه بعدی و بعدی و بعدی هم نیزتبلیغات نشان میدهد ماندم چه کنم حوصله ماهواره هم که ندارم اما طوری شده که هروقت خانه برخی ازاقوام و آشنایان میروم، اگرماهواره داشته باشند و فرصتی دست دهد و جرات کنم می گویم کانال های خبری بیگانه آمریکا وانگلیس را بزن، ببینم چه می گویند، چند خبروگزارش را که می شنوم لااقل یک چیزهایی می فهمم آخرازگزارش‌های مرضیه رنجبر و آمنه سادات ذبیح پور وبقیه که در سیما پخش می شود چیزی حاصل نمی شود میخواهند گزارش کنند گزارش هایشان نه که ما مردم بینوا را بلکه دنیا را به مسخره می گیرند واز ده‌ها مصاحبه و گزارش رسانه‌های بیگانه،تنها ازهرنفر یک کلمه یا دو کلمه با غرض پخش می کنند و یا نشان میدهند،خب این که نشد گزارش ،خیال هم می کنند که با این گزارش ها دیگر دنیا را قانع کرده‌اند وهمه را به همراهی با خود کشانده اند دارم سرسام میگیرم، ازاین رویه ها، فضای مجازی هم که دیگر قوزبالا قوزشده و بیشترازهرچیزدیگر،دراین جامعه ازهم پاشیده روی اعصاب و روان ماست، تنها چیزی که می ماند این است که بایدازخدا طلب آرامش کنیم و طلب صبر،میگم خدایا چرا اینقدر سربه سر اعصاب ما می زارن و تو بی خیال مایی، مگر ما چه کرده ایم که باید چنین تقاص هایی را پس بدهیم و روح و روانمان هرلحظه مورد هجوم فتنه گران ومغلطه گویان و دروغ پردازان قرارگیرد.