دهه ۶۰، قفل ناگشوده

ابراهیم ناظمی :

با دهه ۶۰ چه کنیم که اینقدر مصیبت بر سرمان آوار کرده و می کند راهی که نمی توان رفت و دغدغه‌ای که نمی توان رهایش کرد! اما نابخردان جامعه را همچنان میخواهند به اجبارا در فرهنگ و باور های دهه ۶۰ باقی بگذارند و تغییر نکنند و چشم خود را به تحولات نسلی و اجتماعی۳۵ سال گذر از این دهه را می بندند و نتیجه اعمال و سیاست های خود را در تغییر باور مردم که نتیجه کردار خود آنها است نمی پذیرند ،نمی خواهند بپذیرند که بابا ۳۵ سال از آن سال ها سپری شده و تا الان باید به پیشرفتها و تحولات اجتماعی بزرگی دست می یافتیم، و یا حداقل افکار دهه ۶۰ بیشتر در جامعه دینی تقویت می شد و آرزوهای جوانان و شهیدان برآورده می شد، برآورده که نشد هیچ، حاکمان میخواهند فقط میوه چین درخت پوسیده دهه ۶۰ باشند، دهه شصت دوره ای بود پر از اعتماد و اطمینان، باور ،خوش بینی، امید، صفا، عشق ،ایثار و آینده نگری جوانان، در این دهه جوانان با تمام وجود در راه اهداف متعالی ایران و اسلام کوشیدند و بسیار جانفشانی کردند، به روی مین رفتند، خط شکن بودند، سینه سپر کردند ،و سینه سوختند، اما... اما چه شد ؟ نتیجه نداد که هیچ، اکنون پس از ۳۵ سال حسرت متوجه شدند که چقدر بازی خوردند این بازی را هنوز هم کسانی در این کشور ادامه می دهند و به زور تبلیغات تلویزیونی بر فریب افکار عمومی ثابت قدمند و غافل از آگاهی جامعه میخواهند هنوز هم مردم را صوری بر همان باور نمایش دهند و ابزار اهداف و سیاست های خود سازند و مسرور از کرده خود، خلاف مسیر اکثریت مردم شنا کنند و غافل از تغییر افکار و باورهای مردم، بر طبل تبلیغات آن دوره بکوبند و شعور جامعه را نادیده بگیرند که بزرگترین اهانت به جامعه و مردم است و این روش البته بهترین ترفند برای نابودی همه ارزشهای انسانی و اسلامی و اجتماعی شده است و حسرتی جانکاه دردل مردم و جوانان حال، گذشته و آینده میگذارد که شاهد بی ثمر بودن تلاشهایشان هستند، شاهد به هدر دادن خون شهیدان هستند، شاهد نا امیدی ها و نیز امیدهایی که به هیچ روی و با هیچ تغییری جبران نشده و بلکه پسرفت های اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی، جامعه را روز به روز به واپسگرایی رسانده و به کلی از اهداف خود دور کرده است و همانطور که سید محمد خاتمی در مزار امام خمینی گفته باید حسرت انحراف از اهداف انقلاب را بخوریم.

آنچه امروزه مردم به آن باور دارند بواقع دقیقاً پشیمانی است که متوجه افکار و اندیشه های دهه ۶۰ و نسل های بعد شده و متاسفانه با گستاخی تمام این روزها نیز در برنامه های مختلف و تبلیغات تلویزیونی تاکید بر زنده نگه داشتن حال و هوا دهه ۶۰ می شود و این تلاش ها بوی فریب به خود گرفته است، فریب که تنها عده ای خاص را در صدر نشانده و متنعم از سفره اموال ملت به قیمت نابودی ایران کرده و کثیری از مردم در آرزوها و ارزشهای متعالی آن درجا خورده اند و می بینند که پسرفت ها بدجور جان فرسای جامعه شده است، و پیشرفت ها را دست نیافتنی کرده و قفل دهه ۶۰ را نا گشوده باقی گذاشته است!!