پنج ماه دیگر تا انتخابات ریاست جمهوری

پنج ماه دیگر تا انتخابات ریاست جمهوری 

 کم کم  تبلیغات انتخاباتی غیر رسمی جان می گیرد و افراد لایق تر مطرح خواهند شد باید دید اوضاع چگونه رغبتی می شود

تجربه انتخابات ......

تجربه انتخابات

به بهانه انتخابات هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی24 اسفند ماه 86

انتخابات در کشور ما پس از انقلاب اسلامی تجربیات گرانقدری را در خود دارد که تحلیل هر یک از این تجربیات می تواند مسیر انتخاب کردن را برای ما روشن تر از گذشته نماید ، مسائلی از جمله تعیین صلاحیت کاندیدا ها توسط هیات های اجرایی و هیات های نظارت ، نوع تبلیغات کاندیداهای مختلف و سابقه فعالیت هریک از کسانی که تاکنون با رای مردم بر کرسی های مجلس شورای اسلامی ، ریاست جمهوری ، محلس خبرگان و شوراهای شهر و روستا نشسته اند می تواند در دوره های مختلف پند آموز برای رای دهندگان باشد به شرط آنکه درست در باره آنها به قضاوت بنشینیم و در این قضاوت درست انتخاب کردن را برگزینیم و نگذاریم گروه های مغرض ، یا وابستگان به جناح ها ، یا افراد با تفکرات قدرت طلبی و انحصار گرایی و یا افراد وابسته به آنها که می خواهند همیشه در تشخیص ما دخالت نمایند و ما را در انتخاب وسیله هدف خود قرار دهند موفق شوند.

 خوب است ما برای انتخاب کردن و تقویت رکن جمهوریت و آرادی و استقلال کشور ، افراد خدوم را از افراد مغرض، نادان و بعظا" خائن به ایران اسلامی باز شناسیم و به آنها که رای  ما را برای سلطه و انحصار طلبی خود می خواهند رای ندهیم ، بلکه به آنهایی رای بدهیم که برای سربلندی ایران عزیز جانفشانی دارند و خود را در برابر ملت بزرگوار ایران اسلامی بی مقدار می شمارند و منافع ملی را بر منافع شخصی خویش مقدم می دانند .

گروه های مانع پیشرفت یک جامعه

گروه های مانع  پیشرفت یک جامعه

به نظر می رسد چهار گروه مانع  پیشبرد اهداف متعالی  یک  جامعه و یا موجب به انحراف کشیدن آن می شوند .

مایل هستم اظهار نظر شما را نیر در این ارتباط داشته باشم .

1- عوام الناس بی سواد و کم اطلاع و ساده نگر که عقلشان تا نوک دماغشان بیشتر قد نمی دهد و پیش پایشان را بیشتر نمی بینند اینها خوش باورانی هستند که  در مقابل هر گویشی تحریک آمیز ، سر تسلیم فرود می آورند .

2- صالحان خفته و مدارا جو و غافل که دیرتر خطر ها را درک می کنند و در آینده نگری ضعف دارند و همه چیز را با عینک خوش بینی می بینند و مومن کیض نیستند .

 3- منافقان بیدار و مکاران قدرت طلب وانحصار طلب هایی که با هواس جمع و آینده نگری فوق العاده ، هوشیارنه عمل می کنند  و همیشه فعال هستند و هر مانعی را از سر راه خود بر میدارند و لحظه ای از دسیسه چینی و دنبال کردن اهداف خود غفلت نمی ورزند .

4- شبه روشنفکران گمراه و قدرت طلب که سعی می کنند امورات جامعه را با افکار مرموزانه خود در هر جا و مکانی مورد انتقاد قرار دهند .

 و در این میان نخبگان صالح در  میان این جماعت باید گوشه عزلت بر گزینند و در انزوا بسر برند و همواره در معرض آسیب چهار گروه فوق باشند و نتوانند دانش و علم خود را در مباحث اساسی و مهم جامعه اظهار کنند و فقط می توانند در محدودی از زمینه ها و عرصه های اجتماعی و سیاسی و فرهنگی اظهار نظر نمایند .

ملوان های متجاوز انگلیسی آزاد شدند

ملوان های متجاوز انگلیسی آزاد شدند

موانان  انگلیسی که به حریم آبهای خلیج فارس ایران تجاوز کرده بودند با برخورداری از کرامت اسلامی آزاد شدند اما این آزادی ناگهانی و غیر مترقبه بود و ایران نتوانست از دستگیری آنها در دیپلماسی سیاسی سودی حاصل نماید غیر از آنکه تنها  کرامت اسلامی را نشان داد و البته این نیز ارزشمند است.

 خوب بود دولت ایران این قضیه را چند هفته کش می داد و بحث محاکمه آنها راپیش می کشید و به موقعیت اقتدار سیاسی ایران در عرصه بین المللی نیزببشتر توجه می کرد.

چند خبر و چند نظر

وقتی وقت یاری نمی کند

سلام دوستان مدتی است توفیق نیافتم که در وبلاگ مطلب بگذارم که البته دلایل مختلف دارد و این وقفه مرا شرمنده کرده است اما حرف برای گفتن و نوشتن فراوان است .اینترنت هم که درایران شده در واقع پر درد سر و امکان استفاده از آن به آسانی میسر نمی شود و هم خوانی با وقت کمتر می یابد.

 انتخابات پیش روی

امید وارم ملت عزیز ایران در دو انتخابات که درپیش دارد به خوبی از پس انتخاب فرد اصلح در انتخابات مجلس خبرگان و انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا برآید امیدوارم .

صدام و خبر اعدام او

این روزها خبرهای اعدام صدام هم مطرح است و موشک اندازی ها در عراق خبر از تحولات و درگیری های خونین دیگری در این کشور مسلمان میدهد خدا عاقبت همه ما و مسلمانان را به خیر بگدراند.

فضای انتقاد در سیاست های دولت نهم

فضای انتقاد در سیاست های دولت نهم

یکی از مهمترین مسائلی که انسان را به خود می آورد و به مراقبت و مواظبت وا می دارد و به قول معروف هوشیار و بیدار می سازد انتقاد بجا و سازنده است که دیگران در مورد او صورت می دهند و این موضوع به مصداق آیات و روایات اسلامی حکم آئینه را دارد ، از همین رو انتقاد از یک مسئول و یا مجموعهء اجرایی، مانند دولت و یا سازمانها و مدیران زیر مجموعه آن ، همین فایده را دارد و باعث می شود از بی راهه روی که زیان هایی را نیز در پی می آورد  جلوگیری گردد.

با این وصف، امروز بر دولت و مجریان امور ، به مانند همهء دولت های گذشته اشکال و انتقاد وارد است واگر ما خود را پیرو آئین دینی و مرام های صحیح عقیدتی سیاسی بدانیم نباید از انتقاد بر آشوبیم و راه انتقاد و اشکال گیری صحیح را سد کنیم ، بویژه اینکه امروزه دولت مردان حاکم بر کشور و سیاست مداران حکومتی هر صدا یی را سیاسی می خوانند و مانع طرح انتقاد می شوند مانند نامه انتقاد آمیز 50 اقتصاد دان به مسئولان کشور .که سیاسی خوانده شد ، و یا بحث گرانی که جوسازی مطبوعات نام گرفت و از این قبیل مسائل که برخی عقیده دارند با اتهام زدن به منتقدان می خواهند دهان آنها را ببندند که این رویهء مناسب و منصفانه ای نیست ، و باب انتقاد سازنده را می بندد که البته روا نیست بسته شود ، چه اینکه اگر باب انتقاد بسته شود به سمت حاکمیت استبداد گونه پیش خواهیم رفت و به طور قطع ویقین چنین حالتی مورد نظر مسئولان دل سوز نظام اسلامی نیست .

به نقل از غلامحسین الهام سخنگوی دولت محترم ، گفته شده است که مخالفان دولت در صدد تضعیف و یا تخریب دولت هستند و قصد مچ گیری دارند و می خواهند نواقص را برجسته کنند و بر مطالبات مردم بیافزایند و دولت را در تنگنا قرار دهند . شاید در برخی از عرصه های سیاسی یا اقتصادی چنین زمینه هایی وجود داشته باشد اما با شدتی که سخنگوی دولت محترم بدان اشاره کرده اند تا حدودی غریب با ذهن به نظر می رسد .

نماینده خمینی شهر نیز در نطق پیش از دستور خود در مجلس شورای اسلامی( روز یکشنبه 18/4/85 )  گفته است برخی از بخش های دولت هماهنگ با رئیس جمهور کار نمی کنند و اهداف بلند ریاست جمهوری را دنبال نمی نمایند و گویی در کلاف سر در گمی به سر می برند .

به واقع این سخن نیز نمی تواند بدون مصداق باشد چه اینکه همین نماینده محترم برای سندیت بخشیدن به صحبت های خود از سازمان مدیریت و برنامه ریزی و وزارت صنایع نام برده است که گویی با سیاست های ریاست جمهوری هماهنگ عمل نمی کنند.

به هر حال ،این اشکال ها و ایراد ها اکنون وجود دارد و البته جای بسی تأمل است اما انتظار این است که (خود انتقادی ) در دولت محترم پدید نیاید بلکه کسانی باید پیرامون مسئله و موضوعی انتقاد کنند که به جای آن نظر و پیشنهاد سازنده خود را نیز بیان نمایند و راهکار صحیح اجرای ارائه دهند .

خود انتقادی به صرف اینکه تاکنون منتقد بایسته ای پیدا نشده و نمی شود از صورت خوشی بر خوردار نیست و اساسا" اگر ما بتوانیم به منتقدان خود ، صورت خوشی نشان دهیم و ازانتقاد آنان استقبال نمائیم و از آنان به خاطر اینکه ،حکم آئینه را برای ما اجرا کرده اند سپاسگذار باشیم ، از بسیاری اشتباهات و بی راهه روی ها جلوگیری می شود و راه های سازندگی و پیشرفت هموار می گردد .

انتقاد از دولت های گذشته نیز ،که اکنون تریبونی در دست ندارند و نمی توانند از خود دفاع کنند نمی تواند بر صالح بودن مجریان فعلی امور در تصمیم گیریها بیافزاید و آنان را معاف از انتقاد سازنده کند .بنا بر این هر کس و هر مدیری و در هر مقطع زمانی که هست ، اگر برنامه های خود را به قضاوت عموم بگذارد، پیشرفت و موفقیت کسب خواهد کرد در غیر این صورت همچنان ، و باز هم آزمون و خطا در جامعه اسلامی مان تکرار و تکرار خواهد شد .

اصلاح طلبان به کما نروند

اصلاح طلبان به کما نروند

اصلاح طلبان ، یا همان تفکر شکل گرفته در دوم خرداد سال 76 ،که به مدت 8 سال بخشی از مدیریت کشور را بر عهده داشتند، پس از انتخابات مجلس هفتم و ریاست جمهوری نهم، با شکستی مواجه شدند که به رغم گذشت یک سال از پیروزی اصول گرایان ، گویی هنوز در کما به سر می برند، و در مورد تحولات و رخدادهای سیاسی و اجتماعی کشور کمتر اظهار نظر می کنند که این رویه نیز ، یکی دیگر از ضعف های درون جبهه اصلاحات در روند حیات سیاسی آن است .

نمی توان پذیرفت که تفکر اصلاحات در جامعه مرده است، چرا که تفکر اصلاحات و اصلاح طلبی با انقلاب اسلامی متولد شده و همچنان باید در راه اعتلای نظام اسلامی راه بپیماید، اما سکوت در برابر وقایعی که این روزها رخ می نماید جایز نیست و یکی دیگر از اشتباهات به حساب می آید .

جبهه اصلاحات دامنهء وسیعی از اندیشه و تفکر دینی و جامعه شناختی سیاسی و اجتماعی دارد که فروگذاری از این مسئولیت خطای دیگری را رقم خواهد زد .

جبهه اصول گرایان در کشور علیرغم اینکه در دو انتخابات ریاست جمهوری هفتم و هشتم شکست خود ، توانست با اتکاء به نیروهای موءمن و فداکار و با ایمان و اعتقاد راسخ به هدف خویش ، دوباره پیروز شود و در جبهه ای با حضور طیف وسیعی از آحاد ملت ایران دو باره ظهور پیدا کند و بیرق پیروزی را بر افرازد ، اما جبهه اصلاحات امروز چنان در شک شکست به سر می برد که گویی می خواهد با سکوت و عدم موضع گیری های سیاسی و اجتماعی به اهداف و آرزوهای خود برسد ، در حالی که دلمردگی و یاس ، مهمترین ابزار " نیستی " انسان و یا همان " عدم وجود " به حساب می آید و موءمنی که از ایمان و عقیده خویش دفاع نکند و باری به هر جهت باشد در واقع از هستی ساقط است و راه فلاح وپیروزی را هرگز نخواهد پیمود .

سران جبهه اصلاحات مقابل نیروهای طرفدار انقلاب قرار ندارند، بلکه از وجههء انقلابی نیز بر خوردارند و در برابر تحولات و تهدیدهای جهانی مسئولیت دارند و به هیچ روی جایز نیست که سکوت را بر گزینند .

سران جبهه اصلاحات ، امروزه حتی فرصت این را نیز دارند که که به نقد عملکرد مثبت و منفی خود در طول هشت سال دولت خاتمی بپردازند، چه آن که، اگر معتقدیم سیاست ها و برنامه های این جبهه در طول مدت فوق با موانع بزرگی همراه بوده است،که بوده ، پس مطلب برای گفتن بسیار است، اکنون زمان غفلت نیست و جبهه اصلاحات نیز با گرایش های مذهبی و عقیدتی ، فرصت باز خوانی برنامه های خود را دارد و نباید از گفتمان های موءثر در پیشبرد انقلاب اسلامی دوری گزیند، جبهه اصلاحات باید به اشتباهات خود اعتراف کند و با گفتمان خویش به نقد افکار مدیریتی و اصلاح طلبی خویش بپردازد و زمینه روشن فکری را در جامعه تقویت سازد و تأثیر پذیری خود را بر افکار عمومی بار دیگر بیازماید.

یکی دیگر از بزرگترین اشتباهات جبهه اصلاحات در بدو پیروزی و استقرار پس از دوم خرداد ، نامهربانی سران این جبهه با اکبر هاشمی رفسنجانی بود که این خطا ، همهء اهداف جبهه اصلاحات را به انحراف برد و توان آن را مضمحل ساخت و تأثیر پذیری آن را خنثی کرد و پیشبرد اهداف آن را با بن بست مواجه ساخت .

جبهه اصلاحات که با دست توانمند اقشار مختلف جامعه ایجاد شد و هشت سال استمرار یافت ، در نگاهی عجولانه به ساختار سیاسی کشور بر آن بود تا اصلاحات را در عرصه مدیریتی دنبال نماید و نخبگان را در جهت اهداف اساسی انقلاب هدایت کند ،اما همین نگاه موجب فراموشی قشر متوسط جامعه و در نتیجه فاصله گرفتن آن ها از تفکر اصلاح طلبان گردید و در نتیجه دنباله این سیاست عقیم ماند و با عدم اقبال عمومی مواجه شد .

اکنون نیز غفلت از نقد سیاست ها و برنامه های اجرایی کشور ، موجب زیان های اقتصادی ، سیاسی،اجتماعی و فرهنگی خواهد شد که شاید جبران آن ، سال ها زمان بطلبد و سرمایه انسانی و مادی صرف کند .

بالاخره این مطلب  پس از گذشت ۲۰ روز انتظار در روزنامه خراسان چاپ شد ( لینک آن )

شلاق بر وفاق ملی

شلاق بر وفاق ملی

جریان سخنرانی اکبر هاشمی رفسنجانی را در قم شنیدیم و خواندیم ، که عده ای به قصد برهم زدن سخنرانی ایشان ، شعارهای کذا سر دادند و خواستند هدفی را که بر خیلی ازما معلوم است دنبال کنند . بر هم زدن سخنرانی هاشمی رفسنجانی ، بر هم زدن سخنرانی دکتر مهاجرانی و یا دکتر سروش و از این قسم نیست که برخی برای آن خواب صغیرانه ببینند و با جنجال و آشوب بخواهد یکی را به زیر بکشند و یا وجهه مذهبی و سیاسی وی  را بشکنند .

هاشمی رفسنجانی را مردم می شناسند و می دانند که او به اتفاق امام خمینی ( ره ) نظام جمهوری اسلامی را قبل از آن که نطفه اش" نام انقلاب " بگیرد در "سلب " داشته است و برخی که امروزه تصور می کنند به یک باره می توانند صاحب آش با جاش شوند در مقابل او فتنه انگیزی می نمایند و می خواهند این مرد راستین را که یک از استوانه های انقلاب اسلامی است تضعیف روحیه کنند.

شکستن هاشمی کار آسانی نیست ، دشمنی برخی روحانی نمایان متهجر و تازه به دوران رسیده نیز که هنوز آداب سیاست نمی دانند محلی از توجه یا مشاهده ندارد جز اینکه قامت بلند هاشمی را بلند تر کند.

فکر اصلاحات نیز در هر بعدی از انقلاب که انتظار داشته باشیم تنها از شخصی مانند هاشمی و هم وزن های او ساخته است . با جار و جنجال هم ممکن است چند صباحی پیروزی بدست آید و آرزویی حاصل گردد و موقعیتی کسب شود اما وفاق ملی و سرنوشت آینده کشور و انقلاب به مخاطره خواهد افتاد .

چه کسانی امروزه ارکان مهم و ارزش های اصیل انقلاب و اعتقادات دینی را هدف قرار داده اند؟ و بنای صرف چه سرمایه ای را دارند ؟ آیا می توان و می شود با تخریب یک سرمایه گرانقدر ، سرمایه ای دیگر را حاصل کرد ، هر سرمایه ای باید به کار بیفتد تا از خود سازندگی ، رفاه ، سربلندی و عزت بوجود آورد ،نمی شود با هدر دادن عزت و سربلندی ، آبرو بدست آورد ، وفاق ملی به آسانی بدست نمی آید ، چه اینکه اگر به دست می آمد شاه می توانست بر بحران سال 57 فائق آید و اتفاق و اتحاد ایجاد کند ، اما نشد ، و هنگامی که تشتت و پراکندگی پدید بیاید ریسمان اتحاد به ندرت یافت می شود ، به ویژه اینکه در موقعیتی که خیلی ها مترصد فرصت اند و منتظر برهم کوفتن و عقده دل گشودن .

اکنون بسیاری از مردم افکار پشت پرده را می خوانند و دست های نامرئی را می بینند و نیت های افراد را احساس می کنند و قدرت ادراک مسائل را دارند و اگر چه ممکن است در کوتاه مدت مورد اغفال قرار گیرند ولی در نهایت صاحب تشخیص هستند و گاهی عقل رعیت بر علم  عالمان رجحان می یابد و به مضمون فرمایش امام خمینی (ره) گاهی عقل آدمی بر علم او برتری می یابد و چه خوب است که همه سیاست مداران این را بدانند ، همانطور که هاشمی حدود 15 سال قبل هنگامی که کتابخانه آستان قدرس رضوی را در مشهد افتتاح می کرد می دانست و گفت که : " مردم همه چیز را می فهمند و نیازی نیست که ما مسائل را از آنها پنهان کنیم "

حق تعیین سرنوشت

حق تعیین سرنوشت

ملت ایران برای بدست آوردن حق تعیین سرنوشت خود همیشه تلاش کرده است اما کمتر به آن دست یافته و یا اینکه بهتر بگوئیم کامل به آن دست نیافته است .

 تحولات تاریخی در ایران نشان می دهد که آحاد جامعه همیشه منافع خود را فردی دیده اند نه ملی و مملکتی، و به همین سبب اهداف سیاسی و اجتماعی آنان در بسیاری از صحنه های تاریخی  به یک باره از این رو به آن رو شده است. و یا اینکه اراده آنان مستمر دنبال نشده و گاهی به شکست انجامیده است و یا موانع بزرگی بر سر راه آن بوجود آمده است که  مردم نیز از مطالبه حق تعیین سرنوشت خود دوری گزیده اند.

در برخی مقاطع تاریخ نیز ، از سوی دیگر دولت مردان حاکم تا حدودی مردم را در این باره کمک کرده  و یا هدایت نموده اند. اما این کمک دولت مردان بیشتر در جهت منافع حکومت بوده است.

با این حال ملتی که از مهمترین دستاورد های ملی خود به خاطر ترس از حکومت ها و یا قل و زنجیر ها و زندانها و تبعیدهای سیاسی بترسد و یا به صرف اینکه منافع مادی فردی آنان به مخاطره افتد  سکوت و مدارا در پیش گیرد  هیچگاه به حق تعیین سرنوشت و حاکمیت دمکراسی دست نخواهد یافت و نخبگان آن نیز . آزادی اندیشه  را بدست نخواهند آورد .

خوف امام خمینی (ره)

خوف امام خمینی (ره 

روحانیون در حکومت مراقب باشند ... من خوف این را دارم که روحانیون از حد متعارف خود خارج شوند و به مسائل مادی مبتلا گردند ... و این باعث شود که مردم به خاطر ما به بهشت بروند و ما به خاطر تبعیت از هواهای نفسانی به جهنم برویم

 { قسمتی از سخنرانی امام خمینی (ره) که جمعه شب 5/2/85 ار شبکه سه سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد.}